မွ်ေ၀ခံစား၊ ေတြးစရာေလးမ်ား

 မွ်ေ၀ခံစား၊ ေတြးစရာေလးမ်ား

  ( တိုင္းၿပည္တိုးတက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ၿဖင္႕ )

သမီးေလးေရ၊ သမီးေလးကို ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကေမြးခဲ႕တာဆိုေတာ႕ အခုဆိုရင္ ( ၇ ) ႏွစ္ေတာင္ေက်ာ္ခဲ႕ၿပီေနာ္။ သ မီးေလးကိုစၿပီးေမြးခဲ႕ကတည္းက တိုင္းၿပည္အတြက္ အဖိိုးတန္အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလး ၿဖစ္ ဖို႕အ တြက္ေဖေဖကရည္ရြယ္ၿပီး ၿပဳစုပ်ိဳးေထာင္ သြားမယ္လို႕စဥ္းစားခဲ႕တယ္။ တိုင္းၿပည္အတြက္ ၀န္ ထုပ္၀န္ပိုးမၿဖစ္ေစ ခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင္႕မို႕လို႕လဲ တၿခားေတာ္ေတာ္္္မ်ားမ်ားကေလးေတြမရႏိုင္တဲ႕ ၿပဳစု ပ်ိဳးေထာင္မွဳမ်ိဳးေတြ ေပး သြားႏိုင္ေအာင္ စဥ္းစားၿပီး ေဖေဖၾကိဳးစားခဲ႕တယ္။ အခုဆိုရင္သမီးေလးဟာ စာအုပ္စာေပကုိတန္ဖိုးထားတတ္တဲ႕၊ စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္တဲ႕၊ ေမးခြန္းေတြအမ်ားၾကီးေမးတတ္တဲ႕၊ တၿခားသူေတြကိုတန္ဖိုးထားတတ္တဲ႕၊ ၾကင္နာ သနား တတ္တဲ႕၊ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ထားတတ္တဲ႕သမီးေလးတေယာက္ ၿဖစ္လာၿပီေပါ႕။ ဒါေပမယ္႕ေဖေဖစဥ္း စား ၾကည္႕တယ္။ ေဖေဖတရားရဲ႕လားလို႕။ ေဖေဖ႕သမီးေလးပဲ ကေလးမွမဟုတ္တာ။ တၿခား ကေလးေလးေတြ လဲအမ်ားၾကီးရွိေနေသးတာပဲ။ ဒီတာ႔ေဖေဖစဥ္းစားၾကည္႕တယ္။ သမီးေလးကိုအိမ္မွာဆံုးမသြန္သင္သလိုပဲ တၿခား ကေလးလးေတြ ကိုလဲ သြန္သင္ဆံုးမႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ႕ အားလံုးအတြက္အက်ိဳးရွိမယ္လို႕ ေဖေဖထင္တယ္ေလ။ ဘာလို႕လဲဆုိေတာ႕ ဒီေန႕ကေလးငယ္ေတြဟာအနာဂတ္ရဲ ေ႔ခါင္းေဆာင္ေလာင္းေတြၿဖစ္လို႕ပါ။ ဒီေတာ႕ ေနာက္ပိုင္း က်ရင္ ေဖေဖဖတ္ခဲ႕၊ မွတ္ခဲ႕၊ ေလ႕လာခဲ႕တဲ႕အထဲက သမီးေလးတို႕ေတြသိသင္႕သိထိုက္တယ္လို႕ယူဆတဲ႕ အ ေၾကာင္း အရာေလးေတြကို မွ်ေ၀သြားမယ္လို႕စဥ္းစားခဲ႕တယ္။

            အခုပထမဆံုး ေၿပာၿပခ်င္တာကေတာ႕ အိႏိယႏိုင္ငံကနံမည္ေက်ာ္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးတစ္ဦးက ေၿပာၿပခဲ႕ တဲ႕ အေၾကာင္းအရာေလးပါ။ အဲဒီအေၾကာင္းအရာကေလးကေတာ႕ဒီလိုသမီးေလးေရ။

 " သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ။ ဒီလက္ခ်ာကို က်ြန္ေတာ္ဟိုက္ဒရာဘတ္မွာေပးခဲ႕တာပါ။ အဲဒီတုန္းက ( ၁၄ ) ႏွစ္ သမီးေလး တစ္ေယာက္ကက်ြန္ေတာ္႕ကိုုသူ႕စာအုပ္ေလးမွာ ေအာ္တိုေရးေပးဖို႕လာၿပီးေၿပာခဲ႕တယ္။ အဲဒါနဲ႕ သူ႕ကို သူ႕ရဲ႕အနာ ဂတ္ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္ကဘာလဲလို႕ ေမးၿဖစ္ခဲ႕တယ္။ အဲဒီအခါမွာ သူက ဘာၿပန္ေၿပာလဲဆိုေတာ႕ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ တဲ႕ အိႏိၵယႏိုင္ငံမွာေနခ်င္ပါတယ္တဲ႕။ သူေၿပာသလို ေနင္ဖို႕အတြက္ က်ြန္ေတာ္တို႕မွာတာ၀န္ရွိမွာေပါ႕ေနာ္။ သူငယ္ ခ်င္းအေနနဲ႕ ၿငင္းခ်င္ၿငင္းပါလိမ္႕မယ္။ အိႏိၵယဟာ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏုိင္ငံမဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္းေကာင္းၾကီးကို ဖြံ႕ၿဖိဳးေနၿပီၿဖစ္တဲ႕ႏုိင္ငံတစ္ခုပါလို႕။  အခ်ိန္ ( ၁၀ )မိနစ္ေလာက္မ်ားေပးႏုိင္ မလားသူငယ္ခ်င္း။

က်ြန္ေတာ္႕ကိုၿပန္လည္ရွင္းၿပခြင္႕ေပးပါ။ က်ြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕႔တိုင္းၿပည္အတြက္ ( ၁၀ ) မိနစ္ေလာက္ မ်ား အခ်ိန္မ ေပးႏိုင္ဘူးလား။ ေပးႏုိင္တယ္ဆိုရင္ေတာ႕ အခုက်ြန္ေတာ္ေၿပာမယ္႕ဟာေတြကို ဖတ္ၾကည္႕ၿပီး ကိုယ္႕ဘာသာကိုယ္ ဆံုးၿဖတ္ၾကည္႕ လိုက္ပါ။

•        အစိုးရဟာ စြမ္းေဆာင္ရည္မၿပည္႕၀ဘူးလို႕ေၿပာခ်င္ပါလိမ္႕မယ္။

•        ဥပေဒေတြကလဲ ေဟာင္းႏြမ္းေနၿပီေပါ႕။

•        စည္ပင္ကလဲဘယ္ေတာ႕မွအမွိဳက္လာမသိမ္းဘူး။

•        တယ္လီဖုန္းလိုင္းေတြကလဲမေကာင္းဘူး။ မီးရထားနဲ႕ခရီးသြားရတာလဲ ဟာသတစ္ခုပဲ။ ရွိတဲ႕ေလေၾကာင္းလိုင္းေတြကလဲကမၻာေပၚမွာအဆုိးဆံုးေပါ႕။ စာပို႕လိုက္ရင္လဲပို႕တဲ႕ဆီကို ဘယ္ေတာ႕မွမေရာက္ဖူး။

•        အသံုးမက်တဲ႕သူေတြကအုပ္ခ်ဳပ္ေနၿပီး အားနည္းခ်က္ေတြကလဲအမ်ားၾကီးပဲ။

အဲဒီလိုမ်ိဳးေၿပာစရာအခ်က္ေတြကအမ်ားၾကီးၿဖစ္ေနပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းဘာလုပ္မွာလဲ။ တစ္ခု စဥ္းစားၾကည္႕ရေအာင္။ လူတစ္ေယာက္ကိုစင္ကာပူကိုပို႕လိုက္ၾကရေအာင္။ သူ႕နာမည္ကိုသူငယ္ခ်င္း နာမည္ပဲေပးလိုက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းရဲ႕မ်က္ႏွာနဲ႕ပဲေပါ႕။ ဆိုပါစို႔။ သူငယ္ခ်င္းကိုယ္တုိင္ပဲ သြားတယ္ပဲ ဆိုပါစို႕ရဲ႕။

•        ေလဆိပ္ကေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႕ ကမၻာ႕အေကာင္းဆံုးေလဆိပ္တစ္ခုကိုေရာက္သြားၿပီဆိုတာ သတိထားမိပါလိမ္႕မယ္။

•        စင္ကာပူမွာဆိုရင္ စီးကရက္ေဆးလိပ္အစီခံေတြကိုလမ္းေပၚမွာပစ္လို႕မရသလိုပဲ စတိုးဆိုင္ ေတြထဲမွာ အစားအေသာက္ယူစားလို႕မရပါဘူး။

•        သူတို႕ဆီက ေၿမေအာက္မီးရထားလမ္းေတြကသိပ္ေကာင္းတယ္လို႕ေၿပာခ်င္ေၿပာလိုက္ပါ။

•        Orchard Road မွာကားေမာင္းသြားဖို႕အတြက္ စင္ကာပူေဒၚလာ ( ၅ ) ေဒၚလာေပးရပါ လိမ္႕မယ္။ တကယ္ေတာ႕Orchard Road ဟာလဲ ညေန ( ၅ ) နာရီနဲ႕ ( ၈ ) နာရီ ၾကား ဆိုရင္ Mahim Causeway  ဒါမွမဟုတ္  Orchard Road နဲ႕အတူတူပါပဲ။

•        ကားပါကင္မွာၾကာၾကာေလးရပ္လိုက္တာနဲ႕ ပါကင္လက္မွတ္မွာအေပါက္ကေလးေတြ အမ်ား ၾကီးၿဖစ္သြားမွာ့ပါ။ စင္ကာပူမွာၿဖစ္တဲ႕အတြက္ သူငယ္ခ်င္းဘာမွၿပန္ေၿပာလို႕မရပါဘူး။ ဟုတ္ တယ္ မဟုတ္လား။

•        ဒူဘိုင္းလိုႏိုင္ငံမ်ိဳးမွာဆိုရင္ ရာမဒန္ဥပုသ္လလိုမ်ိဳးမွာ လူအမ်ားေရွ႕မွာသူငယ္ခ်င္း အစား စား လို႕ရပါ႕မလား။

•        ေနာက္ၿပီး  Jeddah  လိုေနရာမ်ိဳးမွာဆုိရင္ ေခါင္းမွာဘာအကာအကြယ္မွမပါပဲနဲ႕လဲ သူငယ္ ခ်င္း အၿပင္ထြက္ရဲမွာမဟုတ္ပါဘူး။

•        လန္ဒန္လိုေနရာမ်ိဳးမွာ ကိုယ္႕တယ္လီဖုန္းေဘလ္ကို တၿခားလူေတြကိုလႊဲခ်ဖို႕အတြက္ တယ္ လီဖုန္းအိပ္ခ်ိန္းကလူကို တလကို ( ၁၀ ) ေပါင္ေလာက္နဲ႕လုပ္ေပးဖို႕ ေၿပာရဲမွာမဟုတ္ဖူူး။

•        ေနာက္ၿပီး ၀ါရွင္တန္လိုေနရာမ်ိဳးမွာတနာရီကို ( ၅၅ ) မုိင္ႏဳွုန္းထက္ပိ္ုေမာင္းရဲမွာ မဟုတ္ သလိုပဲ ယာဥ္ထိန္းရဲကိုလဲ ဓ ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကိုဘယ္သူလို႕ထင္လဲ။ က်ဳပ္ကဘယ္သူ႕သားဗ် ဓ ဆိုတဲ႕ စကားမ်ိဳးလဲေၿပာရဲမွာမဟုတ္ပါဘူး။

•        ၾသစေတးလ်နဲ႕နယူးဇီလန္ကမ္းေၿခေတြမွာဆိုရင္လဲ စားၿပီး၊ ေသာက္ၿပီးသားအုန္းသီးခံြကို အ မွိဳက္ပံုးထဲကလြဲလို႕ ပစ္ခ်င္သလိုပစ္လို႕မရပါဘူး။ ၿပီးေတာ႕ တိုက်ိဳကလမ္းေတြေပၚမွာဆိုရင္ တံေတြးေတာင္ေထြးရဲမွာမဟုတ္ဖူး။ ေဘာ႕ စတြန္မွာဆိုရင္ စာေမးပြဲမွာစာခိုးခ်တာဒါမွမဟုတ္ ဘဲြ႕လက္မွတ္ အတု၀ယ္ တာေတြ ဘာလို႕လုပ္လို႕မရတာလဲ။ အခုသူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္း ေၿပာ ေနတာေနာ္။ သူငယ္ ခ်င္းကတၿခားႏိုင္ငံေတြမွာေတာ႕ သူတို႕ႏုိင္ငံကခ်မွတ္တဲ႕စည္းကမ္း၊ ဥပေဒ ေတြကို လိုက္နာၿပီး ကိုယ္႕တိုင္းၿပည္မွာက်ေေတာ႕ ဘာၿဖစ္လို႕မလိုက္နာႏုိင္ ရတာလဲ။ အိႏိၵယကိုၿပန္ေရာက္ တာနဲ႕ စာရြက္စုတ္္ေတြ၊ စီးကရက္အစီခံေတြကိုဘာလို႕ လမ္းေပၚကိုပစ္ခ်ရတာလဲ။ တၿခားႏိုင္ငံေတြမွ ာၿမိဳ႕ၾကီးသားပီပီသသေနႏုိင္ခဲ႕ၿပီး  ကိုယ္႕တုိင္းၿပည္မွာက်ေတာ႕ဘာလို႕မေနႏုိင္ရတာလဲ။

တခါတုန္းကအင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ ဘံုေဘက အၿငိမ္းစားၿမဴနီစပယ္ အရာရွိၾကီး တစ္ေယာက္ၿဖစ္တဲ႕ Mr.Tinaikar    ကေထာက္ၿပခဲ႕တာေလးရွိပါတယ္။ ပိုက္ဆံခ်မ္း သာတဲ႕ သူေတြဟာေခြးေတြနဲ႕အတူ လမ္းေပၚမွာလမ္းေလ်ွာက္ထြက္ၾကၿပီး အဲဒီေခြးက ပါခ်တဲ႕မစင္ေတြနဲ႕ ညစ္ပတ္ေနေစတယ္။ အဲဒီလူ ေတြကပဲ လမ္းေတြကညစ္ပတ္ေန တာပဲ ၊ တာ၀န္ရွိတဲ႕သူေတြအလုပ့္မလုပ္ၾကဘူးလို႕ အၿပစ္တင္ၾက တယ္။ သူတို႕က တာ၀န္ရွိတဲ႕သူေတြကိုဘာလုပ္ေစခ်င္ၾကတာလဲ။ ေခြးေတြမစင္စြန္႕ၿပီးတဲ႕အခါတိုင္း မွာ တံမ်က္စည္းတစ္ေခ်ာင္းကိုင္ၿပီး သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ေစခ်င္တာလား။ အေမရိကန္မွာ ဆိုရင္ ေခြးပိုင္ရွင္ေတြဟာ သူတို႕ေခြးေတြမစင္စြန္႕တဲ႕အခါ သူတို႕ကိုယ္တုိင္က သန္႔ရွင္းေရးခ်က္ၿခင္း ၿပန္လုပ္ၾကရပါတယ္။ ဂ်ပန္မွာလဲအဲဒီလိုပါပဲ။ အိႏိယႏိုင္ငံသားေတြကေကာအဲဒီလို လိုက္လုပ္ၾကမွာ လားတဲ႕။  သူေၿပာတာမွန္ပါတယ္။ က်ြန္ေတာ္တို႕ကမဲရုံကိုသြားၿပီး အစိုးရတစ္ခုကိုမဲေပး ေရြးခ်ယ္ လိုက္ၾကတယ္။ က်န္တာအကုန္အစိုးရရဲ႕႕တာ၀န္လို႕ယူဆၾကတယ္။ က်ြန္္ေတာ္တို႕ဘက္ကတိုင္းၿပည္ အတြက္ ဘာတစ္ခုမွတာ၀န္မယူပဲနဲ႕ လိုအပ္တာအားလံုးကိုအစိုးရကပဲ လုပ္္္ေပးရမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင္႕ ေနၾကတယ္။ ကိုယ္ေနတဲ႕ေနရာကအမွိဳက္ေတြကိုအစိုးရကတာ၀န္ယူၿပီးသိမ္းေပးမွာပဲလို႕ ေမွ်ာ္လင္႕ၿပီး ကိုယ္တိုင္ကအမွိဳက္ေတြဆက္္္တိုက္ပစ္ေနၾကတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္လဲ ေတြ႕တဲ႕အမွိဳက္တစ္စကို ေကာက္ယူၿပီးအမွိဳက္ပံုးထဲကိုမပစ္ဘဲေနေနၾကတယ္။ ရထားေပၚကသန္႕စင္ခန္းေတြကို အမွိဳက္တစ္စ မရွိပဲ သန္႕ရွင္းေနေစခ်င္ၿပီး အဲဒီသန္႕စင္ခန္းကိုဘယ္လိုစနစ္တက်အသံုးၿပဳသင္႕တယ္ဆိုတာ မေလ႕ လာပဲေနၾကတယ္။

ေလေၾကာင္းလိုင္းကေလယာဥ္ေတြအေပၚမွာလဲ အေကာင္းဆံုးအစားအေသာက္နဲ႕ သန္႕စင္ခန္း သံုးပစၥည္းေတြကို ရွိေနေစခ်င္ၿပီၤး အေသးအဖြဲေလးပဲၿဖစ္ၿဖစ္လက္ေဆာ႕ခ်င္တဲ႕အက်င္႕ေတြကုိေတာ႕မ ေဖ်ာက္ႏိုင္ၾကဘူး။ အဲဒီအက်င္႕ဟာ လူထုကို၀န္ေဆာင္ေနတဲ႕ အစိုးရ၀န္ထမ္းေတြအတြက္လဲ မွန္ေန ၿပန္တယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႕ပတ္သက္တဲ႕ကိစေတြ၊ လက္ဖြဲ႕့့ပစၥည္းေတြ၊ မိန္းကေလးေမြးတဲ႕ကိစၥေတြနဲ႕ ပတ္သက္တဲ႕ကိစၥေတြမွာလဲ လူၾကားေကာင္းေအာင္ေၿပာေနၾကေပမယ္႕ ကိုယ္႕အိမ္မွာၾကေတာ႕ ေၿပာင္းၿပန္က်င္႕သံုးေနၾကတယ္။ ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုေတာ႕ခြင္႕လႊတ္လိုက္တတ္ၾကတာ။ ေၿပာင္းလဲဖို႕ တကယ္လိုအပ္ေနတာကေတာ႕ စနစ္တစ္ခုလံုးပဲၿဖစ္တယ္။

အဲဒီေတာ႕ေမးခြန္းတစ္ခုက စနစ္ကိုဘယ္သူကေၿပာင္းလဲမွာလဲ။ အဲဒီစနစ္မွာဘာေတြပါမွာလဲ။ တ ကယ္ေတာ႕အဲဒီစနစ္ထဲမွာ က်ြန္ေတာ္တို႕ကိုယ္တိ္ုင္ရယ္၊ က်ြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အိမ္နီးနားခ်င္းေတြရယ္၊ တိုင္းၿပည္ထဲမွာ ရွိတဲ႕တိုင္းသူၿပည္သားအားလံုးနဲ႕ အစိုးရတို႕ပါ၀င္တာၿဖစ္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕က်ြန္ ေတာ္နဲ႕ႏွစ္ေယာက္ထဲေတာ႕မဟုတ္ဖူး။ တကယ္လို႕သာက်ြန္ေတာ္တို႕နဲ႕က်ြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕မိသားစုေတြ ရွိေနတဲ႕စနစ္အတြက္ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရတဲ႕ အေနအထားတစ္ခုရရွိဖို႕အၿပဳသေဘာေဆာင္တဲ႕ ၿပဳၿပင္ ေၿပာင္းလဲမွဳေတြ လိုအပ္လာခဲ႕မယ္ဆိုရင္ ဟိုးအေ၀းၾကီးကတိုင္းၿပည္က ဦးသန္႕ရွင္းတစ္ေယာက္ ကိုေခၚၿပီး မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္တဲ႕အေၿပာင္းအလဲေတြကိုေခၚၿပီးလုပ္ခိုင္းမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ မၿဖစ္ ႏိုင္ဘူးလို႕စဥ္းစားၿပီး တၿခားတစ္ေနရာကိုထြက္သြားမလားက်ြန္ေတာ္တို႕စဥ္းစားရပါလိမ္႕မယ္။

အေၾကာက္တရားေတြနဲ႕ ခပ္ညံ႕ည႔ံအသံုးမက်တဲ႕သူေတြအဖို႕ အေမရိကန္လိုႏုိင္ငံမ်ိဳးကို ထြက္ သြားၿပီး သူတို႕ရဲ႕ေကာင္းမြန္တယ္လို႕ယူဆတဲ႕စနစ္ေတြကိုခ်ီးေၿမွာက္ၿပီးလိုက္နာက်င္႕သံုးမယ္ဆုိပါစို႕။ နယူးေယာက္ကေနဖို႕အတြက္မလံုၿခံဳေတာ႕ဘူးလို႕ခံစားရမယ္ဆိုရင္ အဂၤလန္ကိုထြက္္ေၿပးၾကမယ္ေပါ႕။ အဂၤလန္မွာအလုပ္လက္မဲ႕ေတြမ်ားလို႕အလုပ္မရွိတဲ႕အခါၾကရင္ ပင္လယ္ေကြ႕ႏုိင္ငံေတြကိုထြက္ေၿပးဦး ေပါ႕။ ပင္လယ္ေကြ႕မွာ စစ္ပြဲေတြၿဖစ္ၿပန္ေတာ႕ အိႏိယအစိုးရကေန ၿပန္လာေခၚၿပီး ကယ္တင္ဖို႕ၿပန္ ေၿပာၾကဦးမွာလား။ ဒါဆုိရင္ေတာ႕တိုင္းၿပည္ကထြက္ေၿပးသြားၿပီး တိုင္းၿပည္ကိုေစာ္ကားတာနဲ႕ အတူ တူပဲၿဖစ္မွာေပါ႕။ ဘယ္သူကမွဒီစနစ္ပိုၿပီးေကာင္းမြန္္လာေအာင္မၾကိဳးစားေတာ႕ဘူးလား။ က်ြန္ ေတာ္ တို႕ရဲ႕ ကိုယ္က်င္႕သိကၡာကို ေငြေၾကးနဲ႕လဲလွယ္မွာလား။

အိႏၵိယႏုိင္ငံသားတို႕ခင္ဗ်ား။ အခုက်ြန္ေတာ္ေၿပာခဲ႕တာေတြက စဥ္းစားစရာေတြ အမ်ားၾကီး ပါမယ္လို႕ထင္ပါတယ္။ က်ြန္ေတာ္တို႕ကိုယ္႕ကုိယ္ကိုၿပန္လည္ဆန္းစစ္ဖို႕ အမ်ားၾကီးလိုေနၿပီၿဖစ္ပါ တယ္။ ဒီေနရာမွာေဂ်အက္ဖ္ကေနဒီရဲ႕ စကားေလးတစ္ခြန္းကိုးကားခ်င္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ႕ ဓ ဒီ ကေန႕ အေမရိကန္နဲ႕ အၿခားအေနာက္နိုင္ငံေတြေရာက္ရွိေနတဲ႕အေနအထားမ်ိဳးေရာက္ရွိဖို႕အတြက္ ကေန႕မွာ က်ြန္ေတာ္တို႕ အိႏိၵယႏိုင္ငံအတြက္ဘာေတြလုပ္ေပးႏုိင္မလဲ။ ဘာေတြလုပ္ေပးဖို႕ လိုအပ္ ေနၿပီလဲဆိုတာ ၀ိုင္းၿပီးစဥ္းစားၾကရေအာင္ပါ။ က်ြန္ေတာ္တို႕ကိုယ္ႏိုင္တဲ႕အပိုင္းကကိုယ္၀င္ၿပီး တာ၀န္ ယူေပးသင္႕ၿပီလို႕ထင္ပါတယ္။

          သမီးေလးေရ၊ အခုေၿပာခဲ႕တဲ႕အေၾကာင္းအရာေလးက ဘယ္သူေၿပာခဲ႕တာလို႕ထင္သလဲ။ အိႏိၵယႏုိင္ငံရဲ႕ ဒံုးပ်ံပညာရွင္ၾကီးလဲၿဖစ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတတာ၀န္ကိုလဲထမ္းေဆာင္ခဲ႕တဲ႕သူလဲၿဖစ္တဲ႕ ေဒါက္္တာေအပီေဂ်အဗဒူကလမ္ ေၿပာခဲ႕တာပါ။ ပညာဥာဏ္ၾကီးမားသူပီပီ ေၿပာသြားခဲ႕တဲ႕အေၾကာင္း အရာ ကေလးကလဲ ေတြးစရာေတြအမ်ားၾကီးပါတယ္ေနာ္။

          သူေၿပာသြားတာမွန္တယ္လို႕ေဖေဖေတာ႕ယူဆတယ္။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႕Change Change လို႕ဆိုတိုင္းမွာေဖေဖတို႕ကကိုယ္႕ကိုယ္ကိုအရင္ဆံုး Change သင္႕တယ္လို႕ယူဆတယ္။ တၿခားသူကို အၿပစ္တင္တယ္ဆိုတာလူတိုင္းလုပ္တတ္ပါတယ္။ သမီးေလးေၾကာ္ၿငာၾကည္႕ဖူးမွာေပါ႕။ နာမည္ၾကီး မင္းသားတစ္္္္္္ေယာက္နဲ႕ေၾကာ္ၿငာတာေလ။ ဟုိလုိလုပ္ပါလား၊ ဒီလိုလုပ္ပါလား၊ ငါလဲမလုပ္တတ္ဖူး ဆိုတာေလ။ ေနာက္ၿပီးေတာ႕ တခါတစ္ရံမွာေဖေဖတို႕က အားလံုးအတြက္မွလုပ္မယ္လို႕စဥ္းစားရင္း နဲ႕ ဘယ္သူ႕အတြက္မွမလုပ္ၿဖစ္ေတာ႕တာမ်ိဳးေတြလဲ ရွိေသးတယ္။ တကယ္ေတာ႕ ပင္လယ္ကမ္းစပ္ က ၾကယ္ငါးေလးေတြကိုုတေကာင္ခ်င္းလႊတ္ပစ္တဲ႕လူထားတဲ႕ စိတ္ထားမ်ိဳးထားတာအေကာင္းဆံုးပါ။ ေဖေဖတို႕တစ္ဦးခ်င္းစီက ကိုယ္ႏိုင္တဲ႕၀န္ကို၀င္ၿပီးထမ္းေပးၾကမယ္ဆိုရင္ၿဖင္႕ တိုင္းၿပည္နဲ႕လူမ်ိဳးအ တြက္ အေကာင္းဆံုးၿဖစ္မွာပါ။ သမီးေလးလဲၾကီးလာရင္ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတြေၿပာမေနပဲ သမီး ေလးႏုိင္တဲ႕၀န္ကို တိုင္းၿပည္္နဲ႕လူမ်ိဳးအတြက္ ၀င္ၿပီးထမ္းေပးမယ္႕သူတစ္ေယာက္ၿဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစား ရမယ္ေနာ္။